Nie oddałem głowicy do tokarza, ani nie użyłem sposobu RUDEGO. Tata doradził mi aby wziąć cegłę i o nią trzeć głowicę. Jest to dobry sposób ponieważ podczas planowania nie powstają głębokie rysy.
Potrzebne będą:
-cegła
-papier ścierny i ziarnistościach 600, 1200 (wodne)
-wiaderko z wodą
-pasta polerska
-płaski kawałek szyby
-trochę cierpliwości
Na początek odkręcamy głowicę kluczem krzyżakowym 10mm. Odkręcamy po przekątnych. Zdrapujemy przylepioną uszczelkę i zeskrobujemy ją nożem.
Teraz bierzemy głowicę w ręce i przykładamy do cegły (ja ścierałem głowicę na ścianie
Trzemy aż zobaczymy że powierzchnia jest lekko starta. Co chwilę sprawdzamy jak głowica jest starta i *** ją z opiłków. Teraz wkręcamy świecę w głowicę i idziemy do naszego sprzęta. Zakładamy ją na szpilki i sprawdzamy, dociskamy ręką, czy tłok nie uderza o elektrodę świecy.
Bierzemy teraz płaską szybę kładziemy na nią głowicę i sprawdzamy czy równo przylega.
Tak wygląda głowica po splanowaniu ok. 0,5mm.
Teraz bierzemy cegłę i dalej trzemy aż do splanowania kolejnego 0,5mm.
Uwaga!!! Głowicę mocno dociskamy na środku i musimy cholernie uważać żeby nie trzeć kantem powierzchni do której przylega uszczelka 
Tak wygląda głowica po splanowaniu ok. 1mm
Musimy teraz wydmuchać wszystkie opiłki, które powstały w wyniku planowania. Robimy sobie wycieczkę
do naszego motorku i z wkręconą świecą sprawdzamy czy tłok nie uderza o elektrodę 
Znowu bierzemy głowicę i zaczynamy trzeć o cegłę (białą cegłę) aż do starcia kolejnych 0,5 mm (0,5mm+0,5mm+0,5mm=1,5mm).
Uwaga!!! Głowicę trzemy w kierunkach prostopadłych do siebie
Najgorsza część za nami
Potrzebne nam teraz będą papiery ścierne wodne o ziarnistościach 400, 600, 1200, 2000 (niekoniecznie) i wiadro z wodą. Moczymy papier ścierny wodny w wodzie (zaczynamy od najgrubszego papieru). Trzemy, trzemy (ten papier nie ściera tylko usuwa rysy) aż dochodzimy do najdrobniejszego papieru.
Warto po planowaniu wypolerować komorę spalania, zmniejszy to ryzyko przyczepiania się nagaru
Moczymy papier o ziarnistości 400 w wodzie i trzemy aż do usunięcia rys, później zmieniamy papier aż do najdrobniejszego (2000)
Bierzemy pastę polerską.
Smarujemy komorę spalania pastą polerską i trzemy okrężnymi ruchami aż do będziemy mogli się w niej przeglądać
(nakładamy od 3 do 2 warstw)
Efekt po wykonaniu wszystkich czynności jest taki:
Po tym zabiegu moto ma większą kompresję, trochę więcej mocy (ok. 0,2 KM), trudniej jest odpalać na popych na śliskiej nawierzchni. Planowałem tym sposobem i wszystko jest ok, nie *** uszczelki itp.
Tekst napisany wyłącznie dla www.motomaniacy.com. Kopiowanie i rozpowszechnianie bez zgody autora zabronione!!!
![:]](./images/smilies/icon_krzywy.gif ":]"){kind=icon}
